ترمه

گویند، حرف آن نگاه گرگ و میش تو

عشق نبود؛

مستی آغوش یک سراب بود!

پس چرا لیلیِ این قصه هنوز،

دیوانه وار میخواهدَت؟

"ترمه سلطانی هفشجانی"